Terschelling is in rep en roer. Het borrelt en bruist. Diep van binnen, voel je, ik moet naar strand. En je gaat. Jutterskoorts. De tamtam doet zijn werk. Eilanders doen wat ze altijd al hebben gedaan: jutten.
De spullen zijn van iemand anders, maar worden vaak niet opgeëist. De jutters ontdoen het strand van de aangespoelde waar. Dat maakt ze even milieujutter.
Waar ligt de grens van je iets toe-eigenen zodat het geoorloofd is? Is dat plaatsbepalend? Op zee of land? Maakt het dan nog iets uit van wie het is? En de waarde?
Nu is er een buit in het vizier van mannen van de wal. Ze zijn al druk in de weer om vergunningen binnen te halen en daar komt het nodige lobbyen bij kijken. Om het kostbare aardgas naar boven te halen. Niet vanuit ideologie, maar om er aan te verdienen.
Dat gebeurt niet zonder slag of stoot. Eerst moeten er platforms gebouwd worden en pijpen aangelegd. Vloeistofdichte verharding sluit de grond af en brede wegen zijn nodig voor de vele vrachtwagens. Als je op onderzoek gaat en nadenkt over de dingen, wordt er steeds meer duidelijk. Ik maak mij zorgen of dit plan goed is voor de toekomst van Terschelling. Wist u, dat om het gas boven te halen er eerst zware chemicaliën de zilte grond in moeten?
Golven gaan tekeer tegen dit natuurgeweld. En het eiland? Het is de taak van de eilanders en de politiek om er goed voor te zorgen. De natuur heeft geen stem, is aangewezen op ons doen en laten.
De eerste vraag die de eilanders moeten stellen: Willen we het gas in dat kleine veld bij Terschelling-Noord naar boven halen? Los van hoeveel geld het kan opleveren. Vergeet niet, compensatiegeld is bedoeld om Moeder Aarde te compenseren voor wat we haar aandoen.
“Gaswinning leidt mogelijk tot jarenlange verstoring van de natuur. Er kan bodemdaling optreden, verandering van grondwater, effecten op geluid, licht, emissies in de lucht, verkeershinder en afval”, beaamt Tulip Oil. Terschelling gaat een risico lopen. Wubbo Ockels zei in de duinen tijdens Springtij: “Iedereen is astronaut van ruimteschip aarde. Daar moeten we goed voor zorgen.”
Bij mij blijft dan de vraag: zijn het jutters of rovers die het gas naar boven willen halen? En welke keus maken wij, eilandbewoners in dit verhaal? Wat is de echte buit?
Marloes Fopma, eilandmeisje.nl
—
Redactie: Zie ook Vergunning gaswinning Terschelling aangevraagd