Mijn afsluitende reactie inzake het klokkenluidersdossier
Burgemeester Bats grijpt in de laatste raadsvergadering van zijn ambtsperiode op Terschelling de gelegenheid om zichzelf vrij te pleiten van iedere kritiek op, naar zijn eigen zeggen, weinig empathische bestuurswijze gedurende zijn ruim anderhalf jaar durende waarnemend burgemeesterschap. Met name in het klokkenluidersdossier zou hij correct en standvastig hebben gehandeld.
Hij gebruikt uitsluitend sentimenten en komt met geen enkel argument terug op de feiten, welke in diverse media werden vermeld. Wellicht omdat sommige artikelen van mijn hand waren, beschuldigt hij mij nu van het opzettelijk persoonlijk willen beschadigen van de burgemeester. Enigszins paranoia lijkt mij.
Vooropgesteld dat ik deze heer uitsluitend ken van de enkele raads- en commissievergaderingen die ik soms bijwoonde, heb ik geen enkele behoefte om de burgemeester te beschadigen. Het benoemen van feiten welke in het klokkenluidersdossier naar voren kwamen moet gezien worden als een oproep aan met name het hoogste gezagsorgaan in onze gemeente – de Raad – om haar wettelijke taak uit te oefenen op de wijze zoals beschreven in de Gemeentewet en zoals door alle fracties bij de in maart 2014 gehouden gemeenteraadsverkiezing werd beloofd: open en eerlijk.
Tot die taak behoort in de eerste plaats niet het beschermen van de privé-situatie van welke ambtenaar dan ook. Indien er gerede twijfel over een niet-correcte gemeentelijke boekhouding openbaar wordt gemaakt door een klokkenluider, een ambtenaar op de afdeling financiën, dan is het aan de Raad van onze gemeente om daar opheldering over te verschaffen, hoe vervelend dat eventueel voor de betrokkenen ook zou kunnen zijn.
Enige voor zich sprekende feiten:
| – In april 2014 wordt de klokkenluider op non-actief gesteld na zijn informatie aan burgemeester Bats |
| – Vlak voor een rechtszitting in deze zaak trekt de gemeente zich terug uit de procedure |
| – In december 2014 verlaat de klokkenluider Terschelling, al die tijd volledig doorbetaald, terwijl hij niet in functie terug mocht keren |
| – Hem werd zwijgplicht opgelegd op straffe van het niet toekennen van een ontslagvergoeding |
| – Ondertussen had hij zijn volledige dossier al overgedragen aan een raadslid voor vrij gebruik |
| – De burgemeester betoogt dat het om een arbeidsconflict gaat en dientengevolge wordt er tot strikte geheimhouding besloten |
| – Raadslid Schweigman wordt op het matje geroepen door de Officier van Justitie op instigatie van burgemeester Bats. Wellicht een normale gang van zaken in de vroegere positie van de burgemeester als teamleider bij de FIOD, maar zeker niet inzake het integer functioneren van een raadslid |
| – De stelligheid waarmee geheimhoudingsplicht wordt geëist op initiatief van de burgemeester verhoudt zich niet tot zijn opvatting dat er op correcte en professionele wijze door het ambtelijk apparaat zou zijn gehandeld |
| – Juist in dat geval had de Raad volledige openbaarheid moeten betrachten om zo iedere vorm van kwade trouw c.q. van malversatie door het ambtelijk apparaat in het openbaar te weerleggen; |
| – Integendeel, er werd in minstens 8 vergaderingen onder de geheimhoudingsplicht gezwegen als het graf |
| – De fractievoorzitter van het CDA geeft toe dat er verschrijvingen waren, verbreekt daarmee ook de geheimhoudingsplicht, maar bagatelliseert deze vorm van boekhouden met de uitspraak “als het onder de streep maar klopt”. Voor hem heeft het schenden van de geheimhoudingsplicht geen consequenties, allicht omdat zijn partij, anders dan die van collega-raadslid Schweigmann, tot de bestuurscoalitie behoort |
| – De registeraccountant verklaarde dat hij zijn controlerende taak niet volledig en in vrijheid kon uitoefenen, omdat hij niet alle gewenste dossiers mocht inzien en niet met de door hem noodzakelijk geachte personen mocht spreken. Deze beperkingen roepen een beeld op van het manipuleren van de uitkomst van het onderzoek |
| – Kennelijk staat de gemeenteraad toe dat niet zij, als hoogste bestuursorgaan, maar de directie op het gemeentehuis op verzoek van de burgemeester de beperkende onderzoeksopdracht aan de accountant formuleerde |
| – De in de Leeuwarder Courant genoemde verschrijvingen ter grootte van € 300.000,= blijven kennelijk onverkort jaarlijks in de boekhouding terugkomen? |
Noch de burgemeester, noch de overige collegeleden, noch de meerderheid van de gemeenteraad heeft tot op de dag van vandaag duidelijk kunnen maken wáárom de burger geen kennis mag hebben van een dossier waarin volgens hun zeggen geen enkele vorm van onjuist handelen aan de orde is.
Objectief naar de feiten kijkend kan de burgemeester zijn beschuldiging van persoonlijke beschadiging aan mijn adres op geen enkele wijze hard maken; ik werp deze dan ook ver van mij!
In mijn beleving riep hij het onheil over zichzelf af door zijn onprofessionele aanpak in dit dossier: in plaats van in het openbaar verantwoording af te leggen, blijft hij zich verschuilen achter geheimhouding van een dossier waarin volgens hem niemand gefaald zou hebben.
Conclusie: Gedurende mijn langdurige loopbaan als o.a. gezagvoerder, directeur en internationaal maritiem manager, heb ik een volstrekt andere visie ontwikkeld op het “schoon schip maken” dan deze burgemeester.
Hugo Gorter
Auteur: Hugo Gorter, raadslid van de gemeente Terschelling gedurende de periode 1978 – 1998