De Terschellinger samenleving gonst van de geruchten over affaires op politiek gebied. Juist nu alle partijen bij de verkiezingen plechtig beloofden “het beter te willen doen” en “dichter bij de burger” te willen staan.
De raadsperiode 2010 – 2014 was geen bestuursperiode om trots op te zijn. Burgemeester Visser was om gezondheidsredenen helaas regelmatig afwezig, een nieuwe PvdA wethouder die het vak nog volledig moest leren en geen ervaring had in het aansturen van een organisatie en een wethouder van Plaatselijk Belang die discutabel functioneerde. De uitkomst van het onderzoek naar zijn handelen is nooit openbaar gemaakt. In deze raadsperiode trad de fractievoorzitter van het CDA af omdat hij de eilander politiek niet langer kon aanzien.
Na de benoeming van interim burgemeester Bats zien we het fenomeen van veelvuldig overleg in het Presidium een dominante rol spelen. De burger en zelfs de overige raadsleden krijgen nauwelijks informatie over het geheime overleg. Hier begint het tijdperk STIEKEM.
Vanaf het aantreden van de nieuwe drie partijen coalitie gaat er van alles hopeloos mis. Onder andere de problemen na het aangaan van een contract met de FUMO omtrent het verlenen van omgevingsvergunningen. Dit overigens zonder raadsbesluit en advies van de Ondernemingsraad. Wellicht een besluit van de commissie Stiekem? Vier rechtens verleende vergunningen leggen de onbekwaamheid van de FUMO onbarmhartig bloot. De onervaren verantwoordelijke wethouder bagatelliseert dit fenomeen als “aanloop problemen”.
Waar was burgemeester Bats in dit dossier? Hij is toch de bestuurlijke coördinator! Waarom was er geen openbare aanbesteding onder competente bedrijven? Eén dag voor de gemeenteraadsverkiezingen werd de overdracht naar FUMO door de directie aan het personeel medegedeeld. Gechoqueerde ambtenaren hoorden de mededeling met ongeloof aan. De timing was overigens veelzeggend!
De Leeuwarder Courant schreef vorige week over het einde van het “tijdperk van de Rekkelijkheid”. Alsof ambtenaren zelfstandig buiten hun boekje gingen. Waar was de regie van het verantwoordelijke College van B en W? Waar was burgemeester Bats met de portefeuille bestuurlijke coördinatie en personeel en organisatie?
Ondertussen gonst het op het eiland van de geruchten over mogelijke financiële onregelmatigheden in de organisatie?? Een door het College op non actief gestelde ambtenaar (klokkenluider) gaat naar de rechter om het besluit te laten herroepen, maar hoort één dag voor de zitting dat zijn schorsing wordt opgeheven. Deze ambtenaar mag echter nog steeds niet terugkeren in zijn functie. Hier is burgemeester Bats als portefeuillehouder Financiën kennelijk wel nadrukkelijk aanwezig. Zijn rol in dit dossier culmineert in het feit dat hij onderzoek bij het Openbaar Ministerie verzoekt naar de fractievoorzitter van Plaatselijk Belang, die volgens hem de geheimhoudingsplicht in het Presidium zou hebben geschonden. Het hierop volgende onderzoek door de Hoofdofficier van Justitie leidt echter niet tot verdere gerechtelijke stappen. Deze acties schetsen derhalve een weinig elegant beeld van de burgemeester. Het effect zal echter zijn dat raadsleden tijdens de “regeerperiode Bats” doodsbenauwd zullen zijn voor mogelijke gerechtelijke stappen en de democratie derhalve monddood zal zijn. Dank u wel burgemeester!
De verstrengeling van 3 politieke partijen in coalitieverband en een monddood gemaakte oppositie leiden tot relatief geringe tegenstellingen. De burger speelt geen rol meer in het politieke proces. We zijn toeschouwer geworden, inspraak is een farce en dus kan er hooguit nog gecommuniceerd worden via bijv. ingezonden stukjes. Het College van B en W bepaalt de politiek, ondanks de na de verkiezing uitgesproken fraaie voornemens.
Terschellingers zijn echter wars van intriges en zullen ongetwijfeld op hun eigen wijze reageren. Het voor de officier van Justitie brengen van een raadslid is een ongekend fenomeen en zal zeker zijn gevolgen hebben voor de politieke waardigheid van ons bestuur. De vraag mag gesteld worden wanneer het gros van onze raadsleden ophoudt als DODE VULKANEN te functioneren en het raadslidmaatschap weer inhoud gaat geven. Zeker nu Terschelling sinds weken wacht op antwoorden in dit gevoelige dossier.
Aanzien moet je verdienen !
Terschelling, 24 september 2014.
Auteur: Hugo Gorter, raadslid van de gemeente Terschelling gedurende de periode 1978 – 1998