Tulip Oil? Tulip? Oil? De naam van het kleine Nederlandse olie- en gasbedrijf is inmiddels bekend door alle commotie op Terschelling, maar wat is het nou eigenlijk voor een bedrijf?
Dat zocht NRC Q, een digitale zakenpublicatie van het NRC, uit. Journalisten Anouk van Kampen en Anna Vossers beantwoorden vijf vragen over het bedrijf:
– Wat doet Tulip Oil?
– Wat voor bedrijf is het?
– Wat willen ze op Terschelling?
– Wie hebben het opgericht?
– Waar halen ze hun geld vandaan?
Vijf interessante vragen waar de twee journalisten hier uitgebreid antwoord op geven. In het kort is het een in 2010 door een ex-manager van Shell en de ex-directeur van de NAM opgericht bedrijf met zo’n 50 medewerker dat pas vorige week hun eerste gas bovenhaalde, in Hemrik. Het Britse Barclays is de grootste geldschieter.
De Leeuwarder Courant haalde ondertussen wat oude kranten uit het archief om de geschiedenis van gaswinning op de Wadden te onderzoeken. “In de jaren zestig werd wel anders aangekeken tegen boortorens. Veel Friezen vonden het een vreugdevol teken van vooruitgang”, schrijft de krant.
De boortorens schoten in die tijd als paddenstoelen uit de grond, blijkt uit de terugblik van de Leeuwarder. Zo ook op de Wadden. In 1964 verrees een 52 meter hoge boortoren van BP nabij Midsland. “De Terschellingers staan positief tegenover de NAM-activiteiten”, quote de krant de burgemeester van het eiland in die tijd. “Hotels en winkels profiteerden, hoewel sommige eilanders klaagden over de herrie, de stank en het afval”. In rap tempo volgden vier torens op Ameland en één op Schiermonnikoog.
Nu is dat anders. Mensen zijn anders gaan denken over gaswinning, mede door de problematiek met aardbevingen in Groningen, en het behoud van het Waddengebied in het algemeen. Gisteren werd er een online petitie gestart.
Vanavond wordt in ET-10 een bijeenkomst gehouden, waar de eilanders hopen meer informatie en antwoorden te krijgen van zowel de gemeente Terschelling als het ministerie en Tulip Oil zelf.