Het Klokkenluiderdossier over vermeende financiële onrechtmatigheden bij de gemeente Terschelling leidde sinds augustus van dit jaar volgens mijn informatie tot 8 vergaderingen, die onder de geheimhoudingsplicht vielen. Nooit eerder vertoond!
Hoe kon het zover komen dat een democratisch bestuurde gemeente belandt in een Oostblok-achtige sfeer van geheimhouding en intimidatie? Op het moment dat de in juni 2013 benoemde burgemeester Bats de eerste signalen kreeg van een ambtenaar op financiën omtrent verschrijvingen op financieel gebied, had hij 2 keuzes.
1) Direct schoon schip maken, de zaak intern bespreekbaar maken en een definitief einde maken aan de voornoemde praktijken. Zelfs als dat betekende dat acties die onder de vorige burgemeester geïnitieerd waren voor hem konden leiden tot kritiek van de persoon voor wie hij tijdelijk waarnam.
2) De zaken intern regelen in het vertrouwen dat de onregelmatigheden geheim konden blijven. Burgemeester Bats nam daarbij een groot risico. Immers na het echec rond de Facebookrellen in Haren kon hij zich geen 2e affaire tijdens zijn burgemeestersloopbaan permitteren. Toch koos burgemeester Bats voor de 2e optie – intern regelen.
Ondertussen hebben we uit vele nieuwsbladen kunnen lezen hoe krampachtig er met dit dossier is omgegaan. De accountant die op advies van de Commissaris van de Koning onderzoek deed naar de vermeende affaire, kon zijn werk uitsluitend uitvoeren onder strikte beperkingen. Slechts dossiers inzien die hem door de organisatie werden overhandigd, geen interviews met ambtenaren, laat staan met de klokkenluider, in feite accountantsonderzoek “met de handboeien om”.
Merkwaardig dat deze accountant akkoord ging met deze beperkingen. Zijn onderzoeksopdracht werd ook niet geformuleerd door de gemeenteraad, het hoogste gezagsorgaan in onze gemeente. Een grove nalatigheid van de raad! Ik vraag me af of een dergelijk verhullend accountantsonderzoek de bedoeling van de CdK John Jorritsma was?
Stille nacht, zwijgende nacht
Met name burgemeester Bats heeft nadat de oppositiepartij Plaatselijk Belang kritische vragen in dit dossier ging stellen, alles in het werk gesteld om de feiten onder tafel te houden. Guus Schweigmann (hoe veelzeggend is zijn naam) kreeg de Officier van Justitie op zijn dak. Het dossier dat aanvankelijk zuiver als een arbeidsconflict werd omschreven, wordt tot “Strikt geheim” bestempeld en dit blijft zo, zelfs toen duidelijk werd dat het ging om onregelmatigheden in de organisatie. De acht raadsleden van de coalitie verzaakten hun democratische taak tot controle en opheldering van de mogelijke onregelmatigheden door te zwijgen onder het motto: “We willen geen personen beschadigen”. Deze raadsleden beschadigen nu derhalve de gemeente welke ze geacht worden te besturen op basis van hun ambtseed of belofte.
Zo kon het dus gebeuren dat de voornoemde 8 vergaderingen onder geheimhoudingsplicht werden gehouden! De fractievoorzitter van het CDA maakt het zelfs zo bont door te verklaren: “Het gebeurt wel vaker dat posten verkeerd zijn ingeboekt. Het gaat er om dat het onder de streep klopt”.
De beste man begrijpt kennelijk niet wat het raadslidmaatschap inhoudt.
Het college gaat niet meer reageren zegt een zekere Veenhuis. Het dossier is gesloten. Het valt te bezien wat er gebeurt als binnenkort het gehele klokkenluidersdossier bij de pers belandt. Op Terschelling blijven dergelijke zaken vrijwel zeker niet in de doofpot en zo hoort dat in een democratie. De vraag blijft of Bats zijn taak werkelijk bijna is volbracht? Aan de nieuw benoemde burgemeester Wassink de twijfelachtige eer om dit dossier als eerste actie volledig te saneren. Ik vrees dat de verantwoordelijke raadsleden geen prettige kerst zullen beleven dit jaar.
Hugo Gorter
Auteur: Hugo Gorter, raadslid van de gemeente Terschelling gedurende de periode 1978 – 1998