Projectontwikkelaar Segesta uit Alkmaar noemt de commotie rond nieuwbouw op het B&Y-terrein aan het Groene Strand “een gemiste kans voor het eiland en de Terschellinger”.
Vorige maand kreeg Segesta, na jarenlang getouwtrek tussen de projectontwikkelaar, de gemeente, omwonenden en de actiegroep ‘Help Terschelling!’ een vergunning voor het bouwen van bedrijfsloodsen aan het Groene Strand, waarvoor het de plannen in 2014 presenteerde.
Richard Gorter van ‘Help Terschelling!’ reisde vorige maand af naar Groningen om voor de rechter een voorlopige bouwstop af te dwingen, ook al was de bouw nog niet begonnen.
De rechter heeft de ontwikkelaar uit Alkmaar echter gelijk gegeven, laat Segesta in een verklaring weten. In datzelfde bericht stelt de partij: “De ontstane commotie over de verleende omgevingsvergunning voor het B&Y terrein begrijpt Segesta volledig. Maar voor een goede beeldvorming is het van belang om de historie van deze locatie uiteen te zetten en de zaak vanuit de kant van Segesta te belichten”.
Al in 2002 waren er plannen voor nieuwbouw op het terrein, destijds nog eigendom van andere partijen. Zij ontwierpen 18 appartementen, bouwhoogte 15 meter en 6 twee-onder-één-kap-woningen op de locatie. Dat plan werd door de gemeente goedgekeurd, maar uiteindelijk door de Raad van State vernietigd.
Segesta werd in 2007 eigenaar van de grond, waarna het in 2008 een plan indiende voor recreatie-appartementen op de locatie aan het Groene Strand. Uiteindelijk ging de gemeente niet akkoord, omdat ze liever woningen zagen.
De projectontwikkelaar kwam toen met plannen voor gemengd recreatie en woningen, die uiteindelijk de basis voor de protestwebsite van Help Terschelling werden.
Segesta nam destijds al afstand van de animaties en beweringen op de website van de actiegroep en doet dat in de vandaag verstuurde verklaring opnieuw. “Het strandpaviljoen werd door het college ook op de hoogte gebracht van de plannen, aangezien zij immers betrokken zijn geweest bij de eerdere gesprekken. In de ogen van Segesta en het college was dit ook wel zo netjes.”
“Dit is voor het strandpaviljoen de reden geweest een website op te richten tegen deze plannen. Zij hebben met deze website gezorgd voor een verkeerde beeldvorming om medestanders tegen deze plannen voor zich te winnen op basis van verkeerde informatie. Hiermee werd het proces om te komen tot een eerste plan, welke kon worden voorgelegd aan de omwonenden om hierover de dialoog aan te gaan, op voorhand besmet, terwijl het de bedoeling is geweest met deze plannen de bewonersparticipatie in te gaan.”
“Daarnaast werd het nodig geacht om ook wethouders aan de schandpaal te nagelen. In de ogen van Segesta is dit geen fraaie beeldvorming voor het eiland Terschelling en haar bewoners. Het proces van overleg met omwonenden over deze ontwikkeling werd in de kiem gesmoord.”
Ook over de rol van de gemeente binnen de planvorming is Segesta zeer kritisch. Uiteindelijk besloot de gemeente namelijk alleen nog maar enkele woningen op het perceel te willen hebben. “Een visie die in het geheel niet strookt met de voorgaande plannen, waarin de nodige wensen inmiddels waren verwerkt. Ook is deze visie van de gemeenteraad compleet afwijkend van de beleidslijn die de afgelopen 10 jaar op Terschelling is gevolgd.”
“Omdat de wens van de gemeenteraad ervoor zorgt dat een plan overblijft welke financieel totaal onhaalbaar is, is Segesta genoodzaakt om de herontwikkeling naar woningbouw te staken en werd besloten om de huidige bestemming voort te zetten. Er is daarom een plan door Segesta ingediend om een bedrijfsgebouw te realiseren binnen de huidige bestemming. Na ruim 20 jaar planvorming is het genoeg geweest”, licht Segesta in ferme bewoording de uiteindelijke keuze voor bedrijfsloodsen op het terrein toe.
De projectontwikkelaar kreeg daar namelijk, via de FUMO overigens, uiteindelijk wel een vergunning voor. “Een gemiste kans voor het eiland en de Terschellinger!”. De Alkmaarse partij noemt de rol van de bezwaarmakers in het geheel erg bedenkelijk.
“Het lijkt inmiddels steeds duidelijker te worden wat de achterliggende bedoeling van de bezwaarmakers is: deze locatie voor weinig geld in handen krijgen. In de publiciteit schermt men met een bieding van €900.000,-. Er is aan Segesta de afgelopen jaren meerdere keren en door verschillende partijen verzocht of deze locatie kan worden gekocht.”
“De wedervraag die elke keer door Segesta is gesteld, is om deze bieding schriftelijk aan Segesta te doen toekomen. Op dit verzoek van Segesta om een schriftelijke bieding te doen zonder ontbindende voorwaarden over wat er wel of niet ontwikkeld mag worden is door geen enkele partij gereageerd.”
Segesta laat desgevraagd weten eventuele bodemprocedures van de bezwaarmakers af te wachten alvorens te beginnen met de bouw van de loodsen. “Dit kan al over enkele maanden, of een half jaar zijn”.